Aansluitend aan het ontbijt verwachten we Ablie, de gids waarover ons veel goeds verteld was. Hij is zelfs eerder dan 10:00 en belt even om te laten weten dat ij er is. Dat is direct een goede eerste indruk, de mensen hier leven niet allemaal volgens de klok maar vooral volgenen Gambia Maybe-time.

Na een uur met Ablie gezeten en gepraat te hebben weten we inmiddels veel meer over The Gambia, het ontstaan van het toerisme en het ontstaan van een aantal toeristische attracties. Als de reisleider van Kras dit zelfde uurtje ook eens had meegemaakt had hij zijn gasten eens goed kunnen voorlichten!

Deze Ablie heeft gestudeerd en is uiteindelijk gids geworden omdat het vinden van werk hier erg moeilijk is, zelfs al ben jevolledig geschoold is een baan als hotel of restaurant medewerker niet vanzelfsprekend. Ablie adviseert ons niet naar Jameson Island (Kunte Kinthe Island) te gaan. Een groot deel van het eiland is door de zee ingenomen en er staan nog maar een paar ruines van wat vroeger slaaf onderkomens waren.

De oude familie van Kunte Kinthe is er ook niet meer, alleen nog een familie waar het alleen om geld draait…We gaan dus maar eens de film Roots kijken of het bijbehorende boek lezen. In overleg met Ablie maakt hij een excursie door de binnenlanden van Gambia voor een fractie van de prijs. We spreken af dat we de volgende dag om 9:00 vertrekken!

Natuurlijk hebben we ook al gevraagd naar een uistapje naar Senegal, deze gaan we morgen verder met hem bespreken. Standaard is een kleine safari in een park zo’n 45 min over de grens van Gambia. De reis zelf is al bijzonder maar wij zijn nog niet zeker van het park…er is namelijk een veel groter en mooier park in Senegal, alleen is het zo’n 550 km vanaf ons hotel….toch gaan we morgen eens even informeren wat de verschillen zijn in reis en prijs! Wanneer de prijs goed is zijn wij best bereid een nachtje in Senegal door te brengen!! We houden jullie op de hoogte!!

Vanochtend is het direct een stuk drukker bij het ontbijt, het vliegtuig met arrivels heeft veel Nerderlanders meegebracht naar Senegambia Hotel. Even wennen maar ok.

Later bij het strand is er een ander stek dat net als ons nog een aantak excursies willen doen. Tot op heden hebben we grotendeels lekker aan het strand gelegen maar toch willen we wel wat zien van het land. Het andere stel wil net als ons graag naar Jameson Island (Kunte Kinthe Island) en twijfeld ook over Senegal. Halverwege de dag blijtk eigenlijk wel dat ze wel interesse hebben maar niet voornemens zijn iets te ondernemen. Aangezien de vakantie al over de helft is besluiten we zelf actie te ondernemen. Excursies boeken bij de reisleiding is af te raden, je betaald echt veel te veel en de kwaliteit is niet echt geweldig (wanneer je andere mensen hoort praten). Het tourism office heeft betere aanbiedingen maar inmiddels hebben we ook wat contactgegevens gekregen van andere gidsen.

De gids die ons de mangroven heeft laten zien vonden wij wel een aardige kerel, hij had ons al zijn visitekaartje gedaan maar ook hadden we het telefoonnummer van een andere gids. Dit nummer hadden we gekregen via een buurvrouw. Ze reisde alleen en zat in het zelfde blok hotelkamers als ons. Deze gids zou erg goed zijn en niet duur, zelfs voor een alleen reizende vrouw was het een goed gids.

Op aanraden van haar heb ik een afspraak met Ablie (de gids) gemaakt voor Zondagmorgen 10:00!

‘s middags weet het andere stel nog niet wat ze willen, nou ja we zien wel, het is gezellig en zou erg schelen in de kosten als ze mee gaan maar zo niet dan niet!

Vandaag is het Vrijdag, Vrijdag is hier de dag van komen en gaan, gelukkig mogen wij nog een weekje blijven. De tijd gaat hier ontzettend snel, alweer een week voorbij pfiew waar blijft de tijd…

Na het ontbijt, wat we altijd plannen tussen 9:00 en 10:00 lokale tijd (in Nld is het 2 uur later) doen we nog even geen zwemkleding aan, we moeten namelijk nog even onze schilderijen ophalen bij het monkey park. Deze hadden we eerder in de week uitgezocht en besteld en de schilder zou ze vandaag afhebben. Na een lekkere strandwandeling komen we aan bij het monkey park, we worden direct vriendelijk begroet door de gids die ons rondgeleid had en de opzichter van het park. Hieruit blijkt toch direct de vriendelijkheid van de mensen!! Onze schilderijen staan klaar alleen de schilder zelf is even de stad in,de opzichter belt hem op met de melding dat His friends are arrived for the paintings. We betalen de schilderijen alvast en kopen ook nog 2 flesjes water. Het is inmiddels alweer erg heet (en het is nog maar 11:00). Ondertussen blijven we even zitten en blijken de mensen ook om een praatje verlegen te zitten. Het is nog niet erg druk dus de handel valt wat tegen, men hoopt echt dat het de aankomende weken wat gaat aantrekken, de financiele crisis is ook hier merkbaar.

Met de mooie schilderijtjes op zak gaan we terug naar het hotel. Bij het hotel aangekomen zijn een aantal vertrekkers al druk bezig met koffer pakken. Mensen die we tijdens de trip hebben ontmoet laten we even de schilderijtjes zien, uit hun reactie blijkt dat we een goede deal hebben gesloten. Andere mensen betaalden bijna dezelfde prijs per stuk….

Wij besluiten lekker naar het strand te gaan en nemen ’s avonds nog even afscheid van de vertrekkende mensen. Dit vertrek ging eigenlijk best rumoerig, het verhaal ging dat door hagel en slecht weer in  Nederland de vlucht ernstig vertraagd was. Uiteindelijk bleek dit niet zo te zijn maar een halfuurtje later toch weer wel….jullie begrijpen enige paniek en kwaaie mensen over de onduidelijkheid…

Uiteindelijk is iedereen op de geplande tijd naar de luchthaven van Banjul vertrokken en hebben ze daar even moeten wachten. Op aanraden van de mensen die we op de trip hebben ontmoet (Hans en Hanneke) gaan we eten bij Bini’s. Bini ‘s is een restaurant net buiten de strip welke door Nederlander gerund zou worden. Aangezien vanavond ook Nederland – Moldavië is leek het ons een leuk plan om daar eens heen te gaan.

Helaas hadden we ons in de tijd vergist door het tijdsverschil van 2 uur, we hebben nog wel iets gezien aar niet veel…tegelijkertijd viel het eten voor het eerst wat tegen. Pippelien had zin in kroketten en ik had 2 steaks besteld. De kroketten waren redelijk, de steaks waren niet echt om naar huis te schrijven. Het leek er zelfs op dat Medium bij hun medium kwaliteit betekend….helaas misschien een moment opname, maar voor ons is het duidelijk, voor het diner zoeken wij een ander adresje op!

Zoals gezegd, vroeg uit de veren, we gaan op pad! Gelukkig is iedereen precies op tijd en zitten we lekker op tijd in de bus. Ook hier wordt weer pijnlijk duidelijk dat de Gambianen maar kleine mensen zijn, Bas zit met z’n knieen compleet klem tegen de zitting ervoor. Gedurende de rit over soms asfalt maar meestal zand doet het nog wel eens oei en au.

De busrit naar de lodge vanwaar we vertrekken gaat dwars door Sekunda, de grootste plek van Gambia, (200.000 inwoners) volgens de Gids (genaamd Paapa) moeten we onze ogen maar even goed de kost geven hoe rustig het er nu is.

Aangekomen bij de lodge (een 3 verdieping tellend palenhuis) begint de zon al op te komen, de warmte is al direct merkbaar. Na een grote bak goede koffie en een sanitaire stop gaan we aan boord van de kano om vogels te spotten in het mangrove gedeelte.

Onze vogel gids Charlie heeft een goed humeur en verstand van vogels, in de vele gevallen heeft hij zelfs de Nederlandse naam bij de hand (en weet het redelijk uit te spreken) Toch is het knap om een vogel enkele honderden meters van ons vandaan tegen de zon in te spotten. Ok we zien hem wel maar of het nu de geelgerande waterjuffer of een stern is…..

De tocht die we maken is een hele mooie, de zon is inmiddels opgekomen en het water gebint al te dalen. De oesters aan de mangroven wortels worden al zichtbaar. Erg bijzonder om te zien dat het in zo’n rivier gewoon eb en vloed is. Dit eb en vloed gebruiken ze ook voor het repareren van boten, de titanic ligt hier op z’n zij in het water, wij dachten dat de boot gewoon half gezonken is, maar het schijnt dat deze gewoon gerepareerd wordt tijdens eb omdat hij zo mooi op een zandbank ligt…Rare jongens die Gambianen.

Na een ontbijtje nog wat krabbetjes en andere rare vis/kikkers (modderkruipers) gespot te hebben gaan we richting Agubuku National Park.

Aangekomen bij dit park beginnen we aan de trip die 2 uur zou duren door het park. Paapa is onze gids, helaas heeft paapa alleen verstand van mieren en hardlopen dus we gaan erg hard door het park. De krokodillen zijn verstopt en volgens Paapa komt dat doordat het onlangs heeft geregend…naar ons idee hebben deze dieren regen nodig en zul je ze juist bij het water aantreffen…

Door het flinke tempo van Paapa zien alleen de voorste 4 mensen (Gelukkig Pippelien ook) de enige spannende spot; twee grote black mamba’s (grote zwarte giftige slangen). De achterste 4 mensen (waaronder Bas) hebben ze compleet gemist…

Halverwege het park is er een opvang voor bavianen. Bavianen welke in het binnenland worden gevangen of afgenomen door de politie worden hier gevangen gehouden totdat ze weer terug kunnen de natuur in. Voor de bavianen hier gaat dat nog wel even duren, verschrikkelijk aggressief stormt het mannetje op het hek af…

Naast de bavianen hebben ze hier ook een drietal Heyena’s in dit geval zijn het drie flink grote beesten, in het hok waar ze zitten hebben ze voldoende ruimte maar worden ze wel lastig gevallen door de Gieren. Het voer van de Heyena’s wordt namelijk ook aanbgevallen door de Gieren!! Lekker smakelijk geheel allemaal, karkassen overal in het hok en druk vechtende gieren!

De souvenir shop ninhet park wil maar wat graag iets aan ons verkopen, het hoofd seizoen moet nog beginnen dus men heeft een lange periode achter zich van weinig geld verdienen. Mensen moet het hier vooral hebben van toerisme en daarna landbouw…men heeft hier geen olie of andere winstgevende grondstoffen.

Na de verkopers te hebben achtergelaten gaan we weer richting het hotel, onderweg komen we weer door serakunda, nu helemaal zwart (letterlijk en figuurlijk) van de mensen. Overal kraampjes, van autobanden tot bankstellen, alles is te koop. De snelheid die je in zo’n menigte met een bus haalt is ook erg laag, helemaal wanneer er af en toe gewoon een auto stuk gaat en vervolgens moet worden weggeduwd,erg leuk om eens te zien!

Wanneer we weer bij het hotel komen gaan we weer lekker naar het strand, ff weer relaxen wat eten en lekker op tijd naar bed weer wat slaap inhalen!

Ook vandaag willen we een heerlijke stranddag houden, weer een dag zonder regen maar al wel weer erg warm, we zitten bijna de hele dag boven de 30 graden. Aan zee en aan het zwembad is het heerlijk vertoeven maar zodra de”stad” in gaat is het direct duidelijk waarom mensen alles hier zo rustig doen…

Bij het zwembad worden buren van ons verast door een klein aapje, hij komt geruisloos aansluipen en pikt een mango. De bananen die ernaast liggen laat hij ongemoeid. Toch wanneer hij de mango zit te eten houdt hij nauwlettend in de gaten wat er gebeurd met de bananen. De boodschap van de aap is duidelijk: letop met etenswaar en kijk uit voor de aapjes. Ook zo’n klein aapje heeft al bijzonder grote tanden….

Onderweg naar onze kamer zien we een aantal mannen met kapmes het gras weg kappen/maaien let wel het is behoorlijk war en de heren houden er een flink tempo op na. Een kort gesprekje (ze praten hier allemaal goed Engels) leert dat de grasmaaier stuk is….arme drommels. Gelukkig gaan wij weer naar onze airco gekoelde kamer om een heerlijk biertje te drinken op het terras….maar wel respect voor de hard werkende mannen.

Na een heerlijk diner gaan we op tijd naar bed, morgenochtend 5:55 bij de poort staan voor een trip naar het agubuke national park en een kanotocht over een uitloper van The Gambia River