De woensdagochtend beginnen we wederom met lekker buiten ontbijten, tot onze verbazing is het vandaag weer schitterend weer. We doen nog even wat boodschapjes en dan lekker naar het zwembad! In de middag feliciteren we opa nog even met zijn 84e verjaardag en beginnen we langzamerhand de koffers weer in te pakken.

Donderdagochtend kunnen de koffers weer in de auto, nemen we afscheid van Vada en kunnen we richting Milaan. Voordat we het weten zitten we weer op de autostrade en met af en toe wat wegwerkzaamheden en drukke stukken komen we iets na 13:00 aan in Milaan. Hier hebben we gekozen voor een hotel dichtbij de metro, dichtbij de snelweg en met privé parkeerplaats. Wanneer we aankomen blijken deze punten allemaal te kloppen, en vooral dat parkeren is echt nodig, in de omgeving is namelijk nergens meer te parkeren (zo druk). Wanneer we voor de slagboom staan en op het knopje drukken gaat deze alleen niet open….handig.. dus auto maar snel even op het gras plempen en naar binnen toe. Bij de receptie komen we alleen 2 Chinese schoonmaaksters tegen welke geen Engels kunnen en volgens ons ook slecht Italiaans. Het komt er op neer dat de chef aan het lunchen is. Mooi voor hem natuurlijk maar daar hebben wij eigenlijk geen boodschap aan, we willen namelijk auto parkeren, koffers op de kamer zetten en Milaan in! Gelukkig heeft de chef toch nog wat tijd voor ons en in beroerd Engels en met hand gebaren komen we eruit, wij zijn gasten, hebben gereserveerd en ohw ja we willen ook graag het parkeerterrein op.

Uiteindelijk komt het goed, de auto staat op de parking en de koffers in de kamer, het hotel is eigenlijk een beetje een ral (oud/aftands) ding op het eerste gezicht maar wel schoon en van alle gemakken voorzien. Gelukkig zit de metro echt op 500m lopen dus met de benenwagen die kant op en een dagtickets gehaald en we kunnen naar het Piazza del Duomo. De metro gaat lekker vlot en al snel stappen we uit midden voor de Dom (Duomo Sante Maria Nascente). Wat een geweldig groot imposant ding!

Vanuit hier besluiten we verder de stad wat door te lopen, zelfs met lange broek en lange mouwen is het best frisjes en heel anders dan Toscane of bijvoorbeeld Rome/Pisa. Milaan is echt een stuk grijzer en grauwer. Door de stad heen zien we de vele luxe mode zaken en we lopen nog even naar het Castello Sforzesco en het Parco Sempione. Inmiddels is het alweer bijna etenstijd en we schuiven aan bij een verward terras met een typisch Italiaanse gastheer, zingen, roepen, knipogen en handkussen naar de vrouwen. Na een heerlijke pizza lopen we nog langs een paar winkeltjes om vervolgens weer terug te gaan met de metro naar het hotel.

Gelukkig hebben we wel een goed bed en de douche is eigenlijk ook gewoon goed zodat we ’s ochtends wel lekker fris om 7:00 klaar staan voor het ontbijt. Het ontbijt is niet heel bijzonder maar we stappen wel lekker met ontbijt in de maag in de auto. Doordat we zo dichtbij de snelweg zitten rijden we binnen 5 min weer op de autostrade richting Zwitserland, de terugweg is begonnen. Van Italië naar Zwitserland gaat zonder problemen en ook Zwitserland is zo voorbij (wat een boel veel tunnels trouwens) in Duitsland doen we even een stop om te eten en tanken en dan begint eigenlijk het gedoe onderweg. In de buurt van Darmstadt (van die fax uit….) net voor Frankfurt am Main hebben we file. Af en toe een klein stukje vooruit en weer stilstaan, op de radio horen we dat er een ongeluk is geweest en er 6 km file staat en een weghelft afgesloten is. Wanneer we weer verder kunnen staat er alleen nog een politieauto op de rijbaan en wat rotzooi van een wrak. Gelukkig weer even door rijden. Om de een of andere duistere reden besluit de TomTom ons rond 17:00 dwars door Keulen te laten rijden…niet echt handig in de spits en helemaal niet als hij ook nog zegt rechtdoor en eigenlijk links aanhouden bedoelt. Nou ja gelukkig weer op de snelweg, maar dan de volgende file bij Düsseldorf. Nog langer en meer stilstaan dan de eerste. Uiteindelijk besluiten we maar de afrit te nemen en na veel landweggetjes en snelweg op/af zitten we dan eindelijk op de 31 richting Emmen. Zodra we een wegrestaurant tegenkomen besluiten we even een soepje te doen om weer verder te rijden en rond half 10 komen we dan eindelijk aan in Ruinen. Ondanks dat we het laatste stuk flink konden doorrijden toch nog 2 uur vertraging gehad door files. Maar we zijn weer veilig thuis, zonder gekke dingen en na een heerlijke vakantie. De auto heeft goed zijn best gedaan 4.340 km gereden en gemiddeld 5,0l diesel op de 100 km, best netjes wat ons betreft. Italië was voor ons echt een super land en houden we zeker in gedachten voor een volgende vakantie! Arrivederci!

Zondag ochtend ronden we de plannen voor de dag af, vandaag gaan we richting het natuurgebied “Parco Naturale della Maremma”. Voor het eerst zou de temperatuur onder de 25 graden zijn en kans op een bui. Het park heeft een aantal wandelroutes langs de kust en door de bossen dus wandelschoenen aan en paraplu mee voor de zekerheid. Onderweg hebben we voor het eerst de ruitenwisser aan voor de regen en niet om de insecten van het raam te wis-wassen. Wanneer we aankomen is het gelukkig droog, met een bus worden we verder het park ingebracht en maken we een mooie wandeling langs de kust met een uitgestorven strand, langs koeien met hele grote horens en helemaal berg op richting een van de oude uitkijktorens die er hier staan. Schitterende uitzichten en lekker even lopen. Op de terugweg schrikken we nog van wilde zwijnen in de bossies, tja die heb je (nog) niet in Ruinen. Wanneer de bus ons weer teruggebracht heeft naar het bezoekerscentrum hebben we wel haast honger (euh trek natuurlijk) in het dorpje Alberese zelf is geen restaurantje dus besluiten we naar Grosseto te rijden.

Aangekomen in Grosseto lijkt het allemaal erg rustig, volgens het ANWB Extra Toscane gidsje; “Grosseto is niet echt een opwindende stad. In de slaperige provinciehoofdstad is wel een aantal mooie pleinen en straten, maar de eenzame en weidse omgeving is interessanter dn de stad zelf”. Echter zodra we op het Piazza Dante zijn aangekomen horen we trom geroffel en zien we mensen in klederdracht met pijl en boog rondlopen. Ff wachten dus maar. Ineens komen er dan vlaggendragers en trommelaars aangelopen, gevolgd door nog meer vlaggendragers (en gooiers) en hun gevolg bestaande uit mannen en vrouwen in klederdracht. Ze marcheren het plein (Piaza Dante) rond en gaan vervolgens de stad door.

Echt leuk om te zien en wat ons betreft niet echt een slaperige provinciehoofdstad. Wel is helaas echt alles dicht waar je normaal iets te eten kunt krijgen…

We stappen dus weer de auto in om richting Vada te gaan. Vlak voor Vada in het dorpje Cecina stoppen we toch nog even om te kijken naar een eettentje, hier zijn wel alle winkels open alleen de restaurantjes zijn gesloten…gelukkig vinden we nog een fastfood ding pff toch nog eten….

Het weer viel gelukkig erg mee, onderweg in de auto buien maar verder droog en toch korte broeken weer. Voor de maandag is het weerbericht ietsje beter, minder buien en de temperatuur weer iets omhoog. Net geen weer om bij het zwembad te liggen. We stappen voor de verandering maar eens in de auto en rijden naar de dierentuin van Pistoia (tussen Pisa en Florence). Onderweg echt een dikke vette mega bui….het water blijft hier dan ook direct op de weg staan maar gelukkig rijdt iedereen een stukje rustiger en Pi brengt ons veilig bij de dierentuin.

De Italiaanse mevrouw keek wel wat raar op toen wij in korte broek met paraplu voor de ingang stonden met een heel blij gezicht…tja je moet het beste er maar van maken toch?! Na 20 minuten is het droog en loopt de temperatuur weer op. Door de dikke bui van eerder is het lekker rustig in de dierentuin. De dierentuin is wel zo groot dat je ondertussen nog even wat moeten eten dus op zoek naar het restaurantje. Gelukkig is deze vandaag wel open, bij binnenkomst is het even lachen hahaha echt zo’n ouderwets restaurantje wat je wel eens ziet in de 2e wereld oorlog films, van die foute ouderwetse dansmuziek en het eigenaars gezin zit met z’n allen aan een tafel te eten. Geweldig fout dit echt ouderwets Italiaans lijkt het). De maaltijd is heerlijk, lekkere lasagne en een soort van varkens lapjes. Het restaurant is verder echt oud, wanneer je de kraan gebruikt bij het toilet spuit het water alle kanten op. Na het betalen worden we door iedereen uitgezwaaid! Goh wat vriendelijk, of zouden ze blij zijn van ons af te zijn haha enfin weer een leuke ervaring.

Nadat we zelf hebben gegeten voeren we de giraffes en olifanten nog even en na alles gezien te hebben stappen we weer in de auto terug naar Vada. Nou ja we kijken nog even in de ANWB Extra gids Toscane. Lucca, een oude maar rijke stad ligt op de route en wordt afgeprijsd als een leuk stadje. Aangezien ons credo is “Als we er toch zijn” rijden we eerst naar Lucca. Ditmaal klopt de uitleg precies echt een super leuke plek, een stadscentrum van nog geen vierkante km met gezellige pleintjes en echt Italiaanse steegjes en restaurantjes! Aangezien het alweer etenstijd is doen we gezellig in Pizza op het terras om vervolgens weer richting Vada te rijden.

Dan is het alweer dinsdag tss de tijd vliegt, vandaag zou het weer iets beter zijn dan gisteren. Zoals we eigenlijk elke dag doen ontbijten we weer lekker buiten (ook lunch en diner kan gewoon buiten…heerlijk!) en daarna doen we de wandelschoenen maar eens aan om richting Vada centrum te lopen en vervolgens een lekkere strandwandeling te maken. Op een paar druppeltjes na is het weer lekker (korte broeken)weer. De middag besteden we lekker languit boekjes lezen… bah vakantie

Vandaag gaan we richting Rome. In Nederland hebben we dit al voorbereid en gekozen voor een B&B in de buurt van het metro station Battistini. Deze zit voor ons 15 min van de snelweg en om 10 min lopen van het metro station. Het eerste gedeelte van de reis gaat over stukje Italiaanse snelweg wat eigenlijk wel wat wegwerkzaamheden zou kunnen gebruiken…allemamagies wat een gehobbel. Geen wonder dat we in Italië nog waar weinig Ferrari’s, Lamborghini’s en Masserati’s hebben gezien, je schudt gewoon uit je stoel van al dat gehobbel… tevens valt ons op dat je hier ook niet super veel Alfa Romeo’s ziet. Misschien dat de Italianen zelf ook niet van die sleutelaars zijn.

De 3 uur durende reis naar Rome is zo voorbij en voordat we het weten rijden we in Rome. Het straatje waar de B&B aan zit is zo gevonden alleen de B&B zelf is net wat lastiger. Dus auto parkeren en opzoek, gelukkig vinden we de B&B snel en de eigenaar zet zijn auto even aan de kant zodat de Volvo netjes achter slot en grendel geparkeerd kan worden. (en dat is best fijn gezien er maar bar weinig auto’s schade vrij aan de kant van de weg staan) De eigenaar (super geschikte kerel!) laat ons de kamer zien, erg netjes en van alle gemakken voorzien, legt uit hoe het espresso apparaat werkt en geeft nog een plattegrond mee van Rome. Hoppakee richting de metro dus! Hier kopen we een dagkaartje en we gaan direct richting het Colosseum.  Rome mag dan erg druk zijn wat verkeer betreft maar de metro is echt super handig, we stappen voor het Colosseum uit en direct begint het oooh en aaah. Schitterend, overal waar je kijkt ruïnes  en ander oud spul. We besluiten om eerst het Colosseum te doen (is ook het dichtste bij) en in de rij te gaan staan voor een kaartje. Ondanks waarschuwingen die je veelal online leest hebben we de tickets snel te pakken en binnen 20 minuten staan we binnen.

Voor ons is dit het tweede amfitheater, in Tunesië hebben we namelijk al El Djem gezien wat eigenlijk wel net zo mooi is al het Colosseum in Rome. Vanuit het Colosseum heb je wel weer een mooi uitzicht over de stad en onder andere het Palatijn en Forum Romano. We besluiten een wandeling door het gebied te maken. En aan deze wandeling lijkt geen einde te komen, elke keer zie je weer wat nieuws waardoor je verder gaat lopen. We zien en lopen zelfs zoveel dat we het al behoorlijk voelen in de beentjes. Voor vandaag was het idee om de omgeving van het Colosseum te bekijken en de volgende dag richting het Vaticaan, de Spaanse trappen en de Trevi Fonteinen te gaan. Na super veel foto’s, mooie gebouwen en uitzichten besluiten we terug te gaan naar de B&B net voordat het donker wordt komen we aan. Na een verfrissende douche is het bijna direct oogjes toe en snaveltjes dicht.

De volgende dag 8:00 ontbijt, onze Italiaanse gastheer heeft gezorgd oor heerlijk versie croissants en samen met echte Italiaanse espresso laten we het ons heerlijk smaken. We pakken snel de laatste dingetjes weer in, koffer in de auto en we kunnen gaan. We leveren de sleutels weer in van de B&B (ohwja, de B&B is net een hotel, eigen sleutels voor de deuren, eigen douche enz alleen net wat persoonlijker en leuker!

We hebben van te voren even gezocht waar de bewaakte parkeerplaats dichtbij het metro station is, hier aangekomen lijkt deze alleen gesloten…(slagboom is naar beneden) gelukkig hebben we nog een plan B. We vinden een plekje alleen is het nu niet een heel geweldige plek, krap en niet bewaakt… Toch nog maar even kijken of die andere echt dicht is. En jahoor de slagboom is alleen voor de sier, je kunt er gewoon langs rijden en later een kaartje bij een balie halen! Haha ok, dus terug en dat laatste is makkelijker gezegd dan gedaan. In Nederland is het vaak simpel om even een rondje te maken 4 keer links en je zit weer op dezelfde weg. Nou in Italië is dat dus bijna nooit zo. Na 10 minuten zetten we toch maar de navigatie aan en door allemaal kleine weggetjes komen we dan toch goed terecht. Auto geparkeerd en op weg naar de metro!

Gisteren in het gebied rondom het Colosseum hadden we het idee dat er geen eind komt aan alles wat er te zien is, we waren eigenlijk de elke dag kwijt aan alleen dat stukje. We besluiten eerst naar de Trevi Fontijnen te gaan en daar een muntje over de schouder te gooien, zoals hier gebruikelijk is J. Van hieruit wandelen we door naar de Spaanse trappen. Dit ligt allemaal best dicht bij elkaar en tussendoor is er ook van alles te zien. Na de trappen pakken we weer de metro richting het Vaticaan. Best een indrukwekkend gebouw dit, we besluiten om niet naar binnen te gaan, de rij is idioot lang en om nu een tour van bijna 2 uur te gaan doen… pff echt niet. We lopen dus wat lekker rond en pakken daarna de metro nog even voor wat eten. Met volle maag besluiten we weer richting de auto te gaan. We lopen inmiddels alweer bijna 6-7 uur door de stad J.

Met 15 min zijn we weer de stad uit en zitten we op de autostrada en gaan we al hobbelend terug naar Vada. Rome was echt fantastisch, een plek om nooit te vergeten. ’s Avonds is het nog wat drinken en heerlijk slapen na al deze indrukken.

De volgende dag (zaterdag) besluiten we lekker een lange strandwandeling te maken, boodschapjes te doen en heerlijk aan het zwembad in de zon te liggen. Morgen zijn we alweer een week in Italië, wat gaat de tijd toch snel…

Dit jaar hadden we in januari het idee om een roadtrip door Italië te gaan maken. Na wat nadenken en rondkijken kwamen we ineens op een heel ander idee, Thailand. Ietsje duurder maar wel leuker dachten we, daarnaast hadden we het beide zo druk op het werk dat we eigenlijk geen tijd hadden zaken goed zelf voor te bereiden.  Maart/april werd dus Thailand, een geweldige ervaring. Wat we tijdens deze reis al wel hadden besloten is dat we in het naseizoen nog even lekker met zijn tweeën weg wilden.

Rond juli begon het weer te kriebelen en hebben we gekozen om toch nog ongeveer twee weken naar Toscane af te reizen. Doordat het naseizoen ook lagere prijzen voor appartementen betekend hebben we een leuk appartement geregeld in Vada (60 km onder Pisa).

Op de een of andere manier hadden we het nu ook weer druk vlak voor vertrek. Pi had van tevoren behoorlijke rugklachten gehad en na een aantal fysio sessies ging dit weer een stuk beter. Zelf zat ik volop in de applicatie migraties op het werk met een bijna aflopende deadline… en als slagroom op de taart de trouwerij van Lennart en Marijke in Wageningen. Beide hadden we de eer om getuige te zijn en na een super leuke dag zijn we blijven slapen in Golden Tulip in Doorwerth om de volgende dag uitgerust (maar met een kater J) weer thuis aan te komen. De vrijdag kunnen we dus lekker koffers pakken, zaterdagochtend gaat Pi nog even werken en rond 12:00 vertrekken we richting Duitsland. Zoals gezegd heeft Pi wat rugklachten gehad dus vertrekken we nu op zaterdag ipv de nacht van zaterdag op zondag en doen we een overnachting in Duitsland.

Pi rijdt het eerste stuk en we zijn net lekker vrolijk en vol gas onderweg als we bedenken dat we de paspoorten niet mee hebben…tja klaarblijkelijk moeten we nog wennen aan een auto-vakantie haha. We zijn net de grens over met Duitsland en draaien dus weer om. Grens overgang van Duitsland naar Zwitserland en Zwitserland naar Italië (en vice versa) zou eigenlijk geen probleem moeten zijn maar ja wat als… met dik 1,5 uur vertraging passeren we opnieuw de Duitse grens. Vol goede moed en nog met een dikke glimlach rijden we verder.  In Duitsland is er echt enorm veel werk aan de weg. Na een korte chauffeurswissel gaan we weer verder richting Neunberg am Rhein, een plekje vlak voor Basel nog net in Duitsland. Voordat we in Neuenberg aankomen tanken we nog snel even zodat we Zwitserland in een keer door kunnen rijden.

Aangekomen in Neuenberg treffen we een leuk hotelletje, Hotel Touristik, met een heel erg enthousiaste gastvrouw. Ons niveau Duits is nog steeds ver beneden de maat maar met veel lachen en vriendelijk kijken komt alles weer dik voor elkaar. Nette kamer, heerlijke douche en nog even een heerlijk biertje voor het slapen gaan! De vakantie is nu echt begonnen.

Volgende dag een heerlijk ontbijt, verse broodjes en heerlijk beleg, en dat allemaal zeker 40,- goedkoper en een betere/nettere kamer dan in Nederland! Dan de auto maar eens van de parking af, gelukkig is het maar heel klein, smal en stijl achteruit omhoog dus met twee vingers in de neus (spreekwoordelijk) staan we weer klaar voor een stukje autobahn.

Het laatste stukje Duitsland is zo over, de grens overgang naar Zwitserland is niet anders dan controle of we wel een vignet hebben en dan kunnen we verder. Ook hier veel wegwerkzaamheden maar ook veel schitterende uitkijken en mooie natuur (en dat vanaf de snelweg). Voordat je het weet rijden we de Gotthardtunnel in iets later draaien we de autostrada op in Italië.

We rijden via Milaan verder naar Vada, een ritje van iets meer dan 3 uur. Na wederom veel wegwerkzaamheden komen we aan bij ons appartement. Een prima onderkomen voor de aankomende dagen, bijna nieuw en een lekker zwembad. Tijd om de koffer uit te pakken wat eten te maken en even rustig te zitten!

De volgende dag worden we lekker laat wakker, heerlijk zeg geen wekker zetten. Buiten is het alweer 24 graden echt heerlijk. Buiten ontbijten, lunchen en dineren pffff echt lekker hoor. Bij de supermarkt halen we wat eten en drinken om vervolgens de dag bij het zwembad te vertoeven. Het water is best fris maar de zon doet goed zijn best! (inmiddels al 27 graden). ’s Avonds doen we nog wat voorbereiding voor de volgende dag, dan willen we de omgeving wat verkennen en naar Pisa!

De volgende dag weer lekker buiten ontbijten en vervolgens richting Pisa. We volgen nu eens niet de tomtom maar de lokale bewegwijzering, geen autostrada geen tol maar lekkere slingerweggetjes met hobbels en gaten. De omgeving is trouwens zoals je kun verwachten van Toscane, aarde tinten, heuvels en cipressen. In Pisa is het allemaal lekker druk, fijne rotondes en lekker veel scooters. De parkeerplek is snel gevonden en dan kunnen we richting de toren. Zoals we al hadden gelezen is de toren eigenlijk een stuk kleiner dan je zou verwachten maar wel erg mooi. Vooral de gebouwen eromheen maken het plaatje af. We slenteren hier lekker een paar uurtjes rond en bekijken de kathedraal nog even van binnen (echt schitterend!!) heerlijk zo’n vakantie gevoel en lekker als je zelf kunt bepalen waar je nog even naartoe gaat en hoe lang je daarover doet (in tegenstelling tot onze reis naar Thailand)

Vanuit Pisa rijden we naar Livorno waar we nog even rondkijken bij de haven en de grachten door het stadje zelf heen. Vervolgens rijden we weer richting ons appartement om lekker nog even van het weer te genieten.

Ook de volgende dag is het lekker uitslapen, Pi besluit broodjes te gaan halen bij de supermarkt en ik stap nog even onder de douche en zal vast het beleg enz klaarzetten. Althans dat laatste was het idee..telefoon… Pi belt ja, ik heb een lekke band… ah grutjes en grot vol bloemetjes. Gelukkig is ze al we l bij de supermarkt op de parkeerplaats ipv ergens aan de kant van de weg. Ok geen douchen en tafel klaarzetten dus maar we spreken af dat ik richting de winkel zal lopen. Snel nadat we ophangen komen we erachter dat Pi de voordeur van het appartement op slot heeft gedaan en je raadt het al de sleutel heeft ze bij zich. Met andere woorden ik kan het appartement niet eens uit! Dus Pi maar opnieuw bellen (wat helemaal niet makkelijk ging) en afgesproken dat ze eerst terug loopt. Gelukkig is het maar 3/4 km lopen.. ondertussen maar bellen met route-mobiel. Deze vragen direct of ik wel een reserve band heb, tja er ligt wel een thuiskomertje achterin (zelfs nog opgepompt van tevoren) maar eigenlijk wil ik die er niet onder hebben. Dat zou namelijk betekenen dat ik zelf nog op zoek kan naar een lokale bandenboer. Enfin ze zetten de melding door naar de Italiaanse pech hulp en deze zullen me zsm bellen en binnen een uur verwachten ze iemand op locatie.

Gelukkig is Pi redelijk snel weer terug met in ieder geval wat te ontbijten en niet te vergeten de sleutel van het appartement. Ik kan nu weer richting de auto om daar te wachten op de pech hulp. Enige tijd later komt de pech hulp eraan gereden, geen ANWB auto met allemaal handige apparaten maar gewoon een afsleep auto. Met handen en voeten komen we eruit; de auto en ik moeten mee. Prima dat lijkt in ieder geval geen geklungel met een thuiskomer…

Aangekomen bij de bandenboer, toch serieus een professioneel bedrijf is het vrij snel duidelijk, een dikke spieker in de band. Op de vraag of er een nieuwe op moet is het antwoord JA graag. We zitten namelijk niet te wachten op een half gebakken oplossing waarmee we nog minstens 1600 km moeten rijden… Binnen no-time ligt de nieuwe band erop (ook nog eens hetzelfde merk/type) en kan er afgerekend worden, ok je zit er niet op te wachten maar 115,- voor een nieuwe band in Italië vind ik niet zo’n probleem.

Iets later ben ik weer terug bij het appartement en kunnen we inmiddels samen lunchen… toch fijn dat we vandaag een lekkere niksdoen dag hadden! De hele middag liggen we lekker aan het zwembad en na het avond eten gaan we de volgende dag voorbereiden, Rome!

ps we hebben ook weer wat foto’s geplaatst check hier

Eigenlijk waren we van plan om al eerder naar Italië te gaan maar zoals bekend werd dat uiteindelijk Thailand. In september gaan we bijna 2 weken richting Vada op zo’n 60 km onder Pisa. We zullen ook deze vakantie jullie weer op de hoogte houden, misschien niet zo frequent maar we proberen er wel regelmatig even wat op te zetten! We verwachten in iedergeval lekker naar zee te gaan, richting Pisa en we willen ook nog even Rome meepakken! Groeten, Bas en Pippelien